ARTYKUŁ BEZ ZDJĘĆ (oryginał w mailu)
Dogonić orła
Gmina Kołbaskowo to dla mnie przede wszystkim piękne krajobrazy, które dzięki nowoczesnej infrastrukturze możemy podziwiać nie tylko z okien samochodów i autobusów, ale od niedawna też z roweru czy spacerując oznakowanymi szlakami. Po raz pierwszy przyjechałam tutaj rowerem tego lata ze Szczecina, gdzie mieszkam na co dzień. Trasa bardzo mnie zachwyciła. Będąc tu samochodem nie miałam szansy zobaczyć tyle, na ile pozwolił mi przejazd rowerem.
Przyjechałam tutaj, ponieważ dowiedziałam się, że wiosną 2014 roku nastąpiło otwarcie nowej ścieżki rowerowej na trasie Przecław - Kołbaskowo - Rosówek. Zaskoczyło mnie, że łączna długość szlaków rowerowych w gminie Kołbaskowo wynosi aż 130 km! Porównam zatem dwa szlaki, którymi miałam okazję podróżować w tym roku. Pierwszy z nich to ów nowy szlak o nazwie Szwarcówka, drugi to Szlak Orła Bielika.
Moja wycieczka rozpoczęła się w Szczecinie, gdzie z ulicy Cukrowej przejechałam do Warzymic, należących do gminy Kołbaskowo. Jak widać na zdjęciu, już tutaj ścieżka wygląda nowocześnie i jest dopasowana do potrzeb i bezpieczeństwa rowerzystów oraz innych uczestników ruchu drogowego.
W Przecławiu oprócz barierki oddzielał mnie od samochodów szeroki pas zieleni. Następnie, aby móc przedostać się do kolejnej części ścieżki, zmuszona byłam wjechać w część osiedla. Myślałam, że to minus trasy, ale dzięki temu mogłam zatrzymać się w osiedlowym sklepiku i kupić prowiant na resztę długiej drogi. Po krótkim odpoczynku, jadąc dalej zauważyłam na rozwidleniu dróg atrakcję dla śmiałych kaskaderów - skate-park!
Szwarcówka jest idealnie dopasowana do potrzeb rowerzystów. Bez obaw można wybrać się tam na wycieczkę z całą rodziną. Nawet - tak jak ja - w czasie upału, ponieważ trasa jest obsadzona licznymi drzewami. Co kilka kilometrów odpoczywałam w ich cieniu na drewnianych ławeczkach. Trasa jest przeznaczona nie tylko dla rowerów, ale także dla pieszych, o czym świadczy ciągła linia i znaki, których spotkałam po drodze niemało. Ścieżka rowerowa przecina w kilku miejscach strumyk. Gdyby kierownica wymknęła mi się z rąk, bez obaw, nie wpadłabym do niego, ponieważ jest on ogrodzony barierkami.
Zwiedzanie regionu ułatwiły mi tablice informacyjne. Zostały tam zamieszczone wiadomości na temat walorów turystycznych oraz imprez cyklicznych, takich jak np.: kwietniowa Plenerowa Rekonstrukcja Historyczna czy czerwcowe Targi Produktów Regionalnych w Smętowicach. Najciekawszym dla mnie jako kolarza wydarzeniem jest Ćwierćmaraton Bielika, o którym więcej możemy dowiedzieć się na stronie internetowej:
www.rowerowe.kolbaskowo.pl.
Dzięki tym wiadomościom trasa nie była ani przez chwilę nudna. A ponieważ ścieżka jest równa, mogłam swobodnie podziwiać widoki. Za sobą na horyzoncie zostawiłam piękną panoramę Szczecina, po lewej stronie mijałam pola bujnej kukurydzy, a po prawej pola uprawne, szkółki drzew i krzewów oraz trasę dla samochodów terenowych. Najmilsze co mnie spotkało, to mijający mnie rowerzyści z Polski i z Niemiec, którzy przyjaźnie machali i uśmiechali się do mnie.
Szwarcówka doprowadziła mnie niemal do samej granicy polsko-niemieckiej. Ostatni kilometr musiałam przejechać drogą przeznaczoną dla samochodów. Było warto. Tamtejsze przejście graniczne zostało otwarte wraz z przystąpieniem Polski do strefy Schengen. Obecnie oprócz pięknego, pełnego nenufarów stawu, znajdują się tam słupki graniczne, tablice oraz budynki zagospodarowane przez gminę na użytek straży gminnej i przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej. Tam przysiadłam przy stawie, ***** żab i ptaków.
Wzdłuż granicy pojechałam do miejscowości Pargowo, aby wrócić, jak się okazało, zupełnie inną trasą niż Szwarcówka. Szlak Orła Bielika to prowadząca właśnie od Pargowa pełna rozmaitości trasa rowerowa. Biegnie m.in. przez Kamieniec, Moczyły, Siadło Dolne, Kurów i Ustowo, gdzie kończy się gmina. Szlak jest dobrze oznakowany i posiada liczne punkty widokowe. Kiedy tamtędy przejeżdżałam już na samym początku zalesionej części szlaku przeleciał nade mną ogromny orzeł bielik! Widziałam orła! W Kołbaskowie! Zapewne wystraszyłam go dźwiękiem jadącego roweru. Wzbił się w powietrze i przeleciał na drzewo. Ten niesamowity widok zachęcił mnie do rozglądania się na boki. Jadąc dalej lasem zauważyłam urokliwe bagna, wysokie drzewa oraz setki ptaków szukających pożywienia wśród traw. Trasa jest zróżnicowana: od lasu, przez pola uprawne i dzikie pagórki, po miejscowości, gdzie zwiedzić można zabytkowe kościoły, takie jak ten w Kamieńcu, widoczny na zdjęciu.
A oto oznaczenia, jakie możemy spotkać po drodze:
Trzymając się szlaku minęłam pole, na którym pasły się konie, a zaraz obok Rezerwat Przyrody „Wzgórze widokowe nad Międzyodrzem”, gdzie na drewnianych ławkach odpoczęłam i korzystając z tablic informacyjnych dowiedziałam się wiele o wyjątkowości doliny, jej roślinności oraz historii. Drewniane budki, służące za punkty widokowe zostały postawione w różnych miejscach, głównie na skrajach lasu. Widziałam z nich rozległe niziny Polski i Niemiec, a tam ogromne wiatraki rozsiane po polach niczym drzewa za moimi plecami.
Minąwszy Rezerwat, wjechałam do Siadła Dolnego, gdzie spotkałam turystów i rybaków, leniwie siedzących nad brzegiem Odry. Zjadłam tam pyszne pierogi i kupiłam wodę w okolicznym sklepiku. Jadąc nową drogą mijałam piękne domki i prowadzące do nich bramy, które przypominały mi tę z Tajemniczego Ogrodu. Dalej już tylko Kurów i Ustowo, gdzie niestety nie udało mi się dojechać z powodu późnej pory i zachodzącego słońca. W Siadle Dolnym skorzystałam z komunikacji miejskiej. W dwadzieścia minut po dniu pełnym wrażeń dojechałam do centrum Szczecina.
Podsumowując wyprawę, mogę śmiało polecić zarówno asfaltową wygodną Szwarcówkę, jak i zróżnicowany pod względem nawierzchni, bardziej wymagający Szlak Orła Bielika. Każdy znajdzie na rowerowych szlakach gminy Kołbaskowo coś dla siebie. Ludzie poszukujący wrażeń i miłośnicy przyrody powinni udać się w lasy zamieszkiwane przez orły, pełne zjazdów i stromych podjazdów, na których szczytach odnajdą punkty widokowe. Osobom, które zaś cenią sobie spokój i wygodną jazdę bez błotnistych niespodzianek, polecam właśnie Szwarcówkę.
Oba szlaki są przyjazne ludziom: pełne ławek, cienia i natury, a zarazem blisko cywilizacji, bo niedaleko miejscowości, przystanków autobusowych i przydrożnych sklepików.
Na pewno wrócę tam aby dokończyć Szlak Orła Bielika i podzielić się urokami szlaków z przyjaciółmi.
Lena Kaszycka
